zaterdag 24 april 2010

Bij de kapper

Lichaamsverzorging komt er tijdens een trekking niet zelden wat bekaaid af. Een kattewasje vroeg in de ochtend (washing water? Sir) kan nog net, voor zoiets als scheren is dan eigenlijk geen tijd. Dat kan eventueel aan het einde van een korte etappe of moet wachten tot een rustdag. Op grote hoogte, in de kou, is scheren van een baard van enkele dagen allesbehalve een pretje. Mijn bus scheerschuim kon hoogtes van > 3000 meter niet best aan en liep spontaan deels leeg. Gaf wel een aangenaam geurtje aan mijn bagage.
Scheerbeurten blijven derhalve zeer beperkt in aantal, zeker wanneer de terugtocht naar Kathmandu, waar warme douche en barbier hun opwachting maken, naderbij komt. Ruig behaard, maar fris gewassen, maakte ik de ochtend na aankomst in Summit Hotel de afdaling naar de kapperszaak, waar men direct begreep, wat de bedoeling was: scheren. De patroon en zijn jeugdige assistent hadden ieder een klant onder handen. Met een knikje werd mij verzocht plaats te nemen in een ietwat gammele houten stoel voor een grote spiegel, waardoor ik de Bollywoodfilm op het kleine beeldbuisje achter mij kon meebeleven en ook getuige kon zijn van de behandeling van de klant van de patroon, beide in spiegelbeeld dus. Boven de spiegel voor mij grotendeels onleesbare diploma’s.
Als de bediende klaar is met zijn klant, gebaart hij me plaats te nemen in de eveneens wat gammele stoel links van mij, die de luxe kent van een verstelbare hoofdsteun. Ik word goed ingepakt en vervolgens wordt mijn toch al niet zo lange hoofdhaar aan een grondige knipbeurt onderworpen. Geen tondeuse met voorzetstukje, zoals thuis, maar schaar en kam. We zijn ongeveer halverwege, als de patroon klaar is met zijn klant en het karwei overneemt van zijn assistent. De snelheid van bewegen wordt flink opgevoerd. Ik had nooit durven dromen, dat er aan zo weinig en zulk kort haar nog zoveel te knippen viel.
Klaar, klant en patroon tevreden over het resultaat. Mijn schedel wordt ingesmeerd met een crème, gesprayed met een vloeistof en het mengsel wordt krachtig ingemasseerd. Tenslotte worden met een scheermesje nek en oren van haargroei ontdaan, enkele haartjes in neus en oren worden bijgeknipt.
Dan het scheren. Ik word op geheel andere wijze ingepakt, met dezelfde handdoeken als de voorgaande klant(en), hoofd achterover tegen de hoofdsteun en vervolgens een langdurig, zeer grondig inzepen met de4 kwast, waarbij de lippen nauwgezet worden vrijgehouden van zeep. Nieuw scheermesje, tot mijn genoegen. Het scheren wordt herhaaldelijk onderbroken door korte gesprekjes met te pas en te onpas binnenvallende lieden, niet noodzakelijkerwijs klanten (je ziet per slot van rekening niet elke dag een blanke met blond haar geknipt en geschoren worden) en ook het gebeuren op straat moet in de gaten worden gehouden en becommentarieerd. Eenmaal geschoren wordt mijn gelaat krachtig ingewreven met 2 verschillende crèmes, als derde laag komt er nog een spulletje uit een soortement poederdoos aan te pas. Nog een keer inzepen, herhalen van de scheerprocedure en weer het opbrengen van wat crèmes, ditmaal op mijn gehele hoofd dat aansluitend stevig met de handdoek wordt afgerost.
Klaar, zou je denken na het verwijderen van de handdoeken. Niet dus. De handdoek wordt nu op het brede planchet onder de spiegel gelegd, ik moet me voorover buigen met mijn onderarmen op de handdoek en pats, een stevige mep tussen mijn schouderbladen, en nog een, gevolgd door een stevige massage van mijn lange rugspieren nek en schouders, met tussendoor nog een paar van die rake klappen. Er wordt stevig in mijn lendenen geknepen. Dan zijn mijn armen aan de beurt, die bijkans uit de kom worden gedraaid, er wordt aangetrokken, er wordt buitengewoon krachtig in mijn handen geknepen, er wordt hard aan al mijn vingers getrokken, allemachtig, wat is dat kleine mannetje sterk. Als ik hem zeg, dat hij “a very strong man” is, glimlacht hij verlegen, om met onverminderd geweld de behandeling voort te zetten. Gelukkig had ik in de spiegel de behandeling van de voorgaande klant kunnen observeren, waardoor de toch behoorlijk stevige klappen op mijn hoofd niet helemaal als een verrassing kwamen. Verrassend was meer de kracht, het geweld waarmee de behandeling werd uitgevoerd. Nadat min of meer ten overvloede mijn hele hoofd nog eens was gemasseerd werd de finale ingezet: mijn romp werd tot maximale uitslag eerst naar rechts en vervolgens naar links gedraaid, mijn nek moest, niet geheel ongevaarlijk overigens, hetzelfde lot ondergaan. Krakende gewrichten, gezonde gewrichten???
Bijna 3 drie kwartier nam deze voorstelling in beslag. De prijs: Rs 200, zeg Euro 2,10. Best wel waar voor je geld. Voor wie dit aandurft: vroeg in de ochtend komen, is die handdoek nog een beetje fris.

Willem

Geen opmerkingen:

Een reactie posten