,,Ik ben ZZP-er met een passie voor bergsport die dertig jaar geleden begonnen is. Het is een raadsel waar die passie vandaan komt, want van thuis heb ik die niet meegekregen. Mijn vader studeerde in Zwitserland, maar keerde met een hartgrondige hekel aan de bergen huiswaarts.
Ik verdien mijn reizen met redactiewerk: artikelen schrijven, wandel- en fietsroutes uitzetten, eindredactiewerk en zo. Ik heb ook drie bergwandelgidsjes geschreven. Ontzettend leuk werk, maar wel intensief en rijk word je er niet van. Toch vind ik het veel belangrijker om gelukkig te zijn in mijn werk dan om – bijvoorbeeld – in een dikke auto te rijden. Mijn partner Robert Eckhardt en ik hebben een bestelautootje waar met gemak twee fietsen in kunnen. Als iemand me vraagt waar ik happy van word, dan is het antwoord: van buiten zijn. Waar dan ook, maar toch het liefste in de bergen."
,,Veel bewondering heb ik voor de klimcarriere van Robert Eckhardt en toen ik hoorde dat hij bezig was met de planning van deze reis wilde ik me graag aansluiten. Al geruime tijd spraken wij samen over ‘iets doen’ op dit gebied en nu gaat het er toch van komen. Wat over mezelf:
Na afronding van het CIOS heb ik me helemaal op de outdoorsporten gestort en ben een buitensportbedrijf in de Franse Alpen gestart. Na terugkeer in Nederland eind jaren negentig heb ik het voedingsbedrijf Adventure Food nieuw leven in geblazen. Dit is onlangs verkocht en dat geeft momenteel weer meer ruimte om fraaie reizen te maken. Ben ook graag met de fiets of kano onderweg. Het reizen op eigen kracht trekt me enorm aan. Het maakt je meer afhankelijk van je omgeving en dat intensiveert de kennismaking met land en bevolking.
Aan onderstaande expedities heb ik deelgenomen:
- 1988 Gasherbrum 2 (8035m) - 1992 Mount Everest (8850m), via Nepal, bevriezingen; top niet gehaald) - 1995 K2 (8611), eerste Nederlander & zonder gebottelde zuurstof - 1997 Noordpool, 1ste Nederlandse geslaagde expeditie - 1998 Shishapangma (8008m), Central Summit en Cho Oyu (8201m), 1ste Nederlander met twee 8000-ers binnen 3 weken. - 2000 Mount Everest (8850m), Noordgraat tot 8400m. - 2002 Mount Everest (8850m), 1ste Nederlander zonder gebottelde zuurstof. - 2005 Dhaulagiri (8172m), met Zwitsers team, top niet bereikt.
In 2005 besloot ik om niet meer boven de 8000-metergrens te gaan. Ben onderhand wat jaartjes ouder en die gaan tellen. Bovendien heb ik geen zin meer in de eindeloze trainingen en alle risico’s die er mee gemoeid zijn.
En nu dan dus de ‘Bhrikuti Expedition 2010’. Ik vindt het gebied wonderschoon en wil er graag meer van zien. Bovendien is de sportieve uitdaging om meerdere 6000ers aaneen te kunnen rijgen een belangrijke reden om extra gemotiveerd aan deze reis te beginnen."
Natuurlijk om te klimmen, maar vooral ook om te fotograferen.
Ik ga naar de bergen vanwege hun schoonheid en daarom beklom ik bijvoorbeeld de Alpamayo, de mooiste berg van de Andes. Later voegde ik daar de Ama Dablam (6856 m), ‘de mooiste berg van de Himalaya’ aan toe. Een spannend avontuur, omdat ik de berg grotendeels in m’n eentje beklom.
Maar het hoeft niet altijd zo moeilijk en steil te zijn. Ik ben vooral in de bergen om dicht bij de natuur te zijn. Ook aan een trektocht in Nepal of aan een beklimming van een geheimzinnige vulkaan in een Zuid-Amerikaanse woestijn bewaar ik prachtige herinneringen. Maar mijn grootste passie is toch wel het beklimmen van hoge, extreme rotswanden in de Alpen. Dat begon al in 1975. En mijn laatste tocht (2009) was de beroemde Arête du Diable (‘duivelsgraat’) in het Mont-Blancgebied. Al 35 seizoenen extreme beklimmingen, dat is toch wel uniek voor een klimmer uit het vlakke land."
Niels Weijsenfeld
Na mijn studie fysische geografie en een aantal jaren Koninklijke Luchtmacht werk ik sinds 2000 bij de ANWB, waar ik me met geodata en cartografie bezig houd. Hier heb ik Robert Eckhardt leren kennen.
Naast mijn werk en gezin breng ik m’n tijd graag door met luchtvaart, natuur, muziek, racefietsen en natuurlijk de bergsport.
Ik kom al sinds mijn vroege jeugd vrijwel jaarlijks gedurende de gezinsvakanties in de Alpen of Dolomieten.
Bovendien was mijn vader instructeur bij de toen nog NBV waardoor ik ook met het alpiene klimmen in aanraking ben gekomen. De daaropvolgende klimvakanties met hem en later ook met vrienden hebben de liefde voor de bergen en bergsport alleen maar groter gemaakt.
Wat me telkens weer de meeste voldoening geeft is om na een forse inspanning, vanaf een top de onderlinge relaties en ligging van de verschillende onderdelen van het landschap van bovenaf te kunnen ontdekken en bekijken.
Daarbij bevind je je vaak in een omgeving die heel puur is, zoals de aarde gevormd is, zonder menselijke invloeden, iets wat helaas steeds moeilijker wordt.
Na 2003, toen ik nog een aantal weken door Chileens Patagonië en Vuurland ben getrokken heeft de nadruk tijdens de vakanties meer op gezinsactiviteiten en racefietsen gelegen, en kwam ik minder vaak in de bergen om te klimmen.
Het enthousiasme ervoor is echter niet minder geworden, waardoor ik niet lang hoefde na te denken toen Robert Eckhardt me vroeg om met deze expeditie mee te gaan. Een unieke kans om de Himalaya te beleven, niet alleen de bergen, maar ook de cultuur. Alleen daarom al zal deze reis de moeite waard worden, ook als bijvoorbeeld slecht weer me niet verder brengt dan het basiskamp.
Ik wil mijn vrienden, familie en vooral Anne dan ook enorm bedanken voor wat ze doen om het gezin in Nederland ruim vijf weken zonder mij draaiend te houden, waardoor ik deze kans kan grijpen.
Ik hoop hen, en met name mijn vader en moeder, eind mei door mooie beelden en verhalen iets mee te laten beleven van 5 ongetwijfeld prachtige weken in Nepal.
Willem Hoogenboom
,,Hoe een meisje uit Groningen die zomers lang met haar ouders en broer in een kajuitbootje rondvoer door Friesland aan een voorliefde voor bergen is gekomen zal een raadsel blijven. Toch was het er al voordat ik ooit een berg had gezien, als tienermeisje met een zaklamp lezend in bed, over de eerste grote Nederlandse beklimmingen van de Everest. En waar andere mensen de namen van voetballers of schaatsers kennen, ken ik de namen en de avonturen van bergbeklimmers. Ik was dan ook een beetje 'star-struck' toen we laatst met het team om de tafel zaten. Ik zal zelfs opbiechten dat ik het even heb ge-smst 'ik zit nu met Robert Eckhardt, Hans van der Meulen én René de Bos aan tafel! wahaha!'. Zeg maar de Kieft, Van Basten en Cruijff van het bergbeklimmen."
Annette Spelt
Heerlijk erop uit gaan in de natuur, daar hou ik van. Of het nu met de kajak, de fiets of wandelend is, alles vind ik leuk.
Maar een droom is toch wel om zo hoog op eigen kracht een top te kunnen bereiken. Genieten van de schoonheid en de prachtige uitzichten. Ik kijk er erg naar uit maar ben nog nooit boven de 6000 meter geweest dus vind ik het allemaal ook wel erg spannend."
Kumar is onze sirdar, 'leider van de dragers en keukenploeg' zou je kunnen zeggen. Kumar is een Rai, geen Sherpa. Buiten de trekkingseizoenen werkt hij als boer.
Kumar's zuster en zijn ouders hebben zijn bruid uitgezocht. Sommige Nepalezen sluiten een huwelijk uit liefde, maar de meesten worden net als Kumar uitgehuwelijkt.
Kumar heeft al acht trektochten met Noes en Robert gemaakt. Hij is zelfs in Nederland geweest.
‘s Avonds komt hij in de eettent altijd gezellig kletsen en vertelt dan over zijn leven. Hij was al bij de Nederlandse Everest-expeditie van 1992. Het is een harde leerschool. Kumar doorliep die hele hiërarchie van drager tot sirdar. Zijn verhalen geven een aardige inkijk in de verhoudingen binnen ons ploegje Nepalezen. Daar geldt een strikte hiërarchie. Als westerling moet je echt niet proberen iets aan die verhoudingen te veranderen.
