1000 tempels

Nu mijn maag-darm-beestje weer vertrokken is kan ik naar harte lust genieten van de extra dagen in Kathmandu. En zo ben ik de typische backpacker die gekleed in afritsbroek en gewapend met camera en Lonely Planet de sights afgaat. En de sights van kathmandu zijn de tempels. Veel daarvan zijn ook inderdaad prachtig, maar de echte smaak komt toch ook van het randgebeuren: de geuren van wierook en vuilnis, geroosterde maiskolven en uitwerpselen; de geluiden, de eindeloze toeters van auto's, motoren en riksja's (deze laatste gebruiken iets zelfgeknutselds van een plastic fles en een iets wat een oorverdovende herrie maakt), muziek, het geklets van mensen: het is een grote kakefonie van "sensory input" die je brein op hol doet slaan. Iedereen maakt het hier een keer mee, midden op straat zegt alles in je lijf 'ik wil hier NU weg'.

Zo was ik gistermiddag met de taxi naar Bodnath, misschien 10-15 km hier vandaan. De verkeersdrukte hier is legendarisch. Auto's, bussen, fietsers en vooral heel veel motoren wringen zich langs elkaar heen waarbij rijbanen en verkeersborden nauwelijks waarde hebben. Grotere verkeerspleinen worden geregeerd door politiemensen met een snerpend fluitje en dwingende gebaren, maar verder is het ieder voor zich. Om dan toch je aanwezigheid duidelijk te maken heb je dan je toeter. Die wordt zo veel en vaak gebruikt dat je een soort mediterrane passie verwacht, maar niets is minder waar, de Nepalees windt zich (ook in het verkeer) niet op.
Uiteindelijk in Bodnath stapte ik uit in een drukke winkelstraat, de beloofde serene rust was ver te zoeken. Tot ik een poort doorstapte en in een andere wereld viel onder de toeziende blik van de beroemdste 'Buddha Eyes', die op de gigantische Stupa geschilderd staan. Het was een dorpje op zich dat helemaal draaide om de stupa. Zeker nu, aan het eind van de middag, als de gelovigen hun rondjes rond het heiligdom lopen. Wat een magische sfeer.

Vandaag waren de tempels van Pattan aan de beurt, op loopafstand want in ons eigen stadsdeel. Het werd een dag gelukzalig rondzwerven, struikelend over tempels, stupa's en altaren. Groot, klein, prachtig of vervallen, elke straat of straathoek heeft er minstens een of twee te bieden. Een van de leukste was wel die van de negenduizend  boeddha's. Deze kegelvormige tempel is bedekt met duizenden terracotta boeddha's. Niet meer helemaal negenduizend, want nadat het weer was opgebouwd na de grote aardbeving van 1934 hadden ze zoveel plaatjes over dat ze erachter nog maar een altaartje hebben gebouwd voor de moeder van de boeddha.
Terug in het hotel allemaal goed nieuws: Noes en Willem vliegen morgen terug naar Nederland en de rest van het team komt hier morgen aan. Chapeau voor de lui van Snowleopard!
Liefs uit Kathmandu,
Mo